Patiëntverhaal Angela Smets

In oktober 2022 ging ik naar de huisarts. Ik had toen nog geen idee dat het zo snel zou gaan, maar ik werd meteen doorgestuurd naar het ziekenhuis. Daar kreeg ik een mammografie en dezelfde maand nog de diagnose: borstkanker. Gelukkig waren er geen uitzaaiingen, maar de lymfeklieren waren wel aangedaan. Het behandeltraject begon snel: chemo vanaf november tot begin 2023, daarna in mei de operatie en in juni en juli de bestralingen.

De laatste chemo was ontzettend zwaar. Ik kon niet eens vier trappen oplopen en door de extreme vermoeidheid werd de operatie uitgesteld. Via dokter Schep ben ik bij jullie terechtgekomen. In maart ben ik voorzichtig begonnen met fietsen en kleine oefeningen, langzaam opgebouwd tot aan de operatie. Na een paar weken kon ik de fysiotherapie weer oppakken en dat heb ik tot juli 2025 gevolgd. Mijn doel is om in januari 2026 weer volledig aan het werk te gaan.

Fysiek voelde ik me in die periode erg slecht, maar mentaal probeerde ik positief te blijven. Toch was ik onder de indruk van hoeveel impact de chemo op mijn lichaam had. “Het was een aanslag op mijn lichaam. Ik werd onzeker omdat mijn lichaam me in de steek liet.” Simpele dingen zoals persoonlijke zorg of het huishouden waren opeens te veel: “Alles was te veel.” Toch heb ik altijd vertrouwen gehouden in een goede afloop.

Toen ik begon met fysiotherapie had ik duidelijke verwachtingen: ik wilde fysiek weer beter worden. Mijn doel was om weer alles normaal te kunnen doen: Het huishouden oppakken en weer tien kilometer kunnen lopen. Inmiddels kan ik dat weer, al kost het me meer energie dan voorheen.

Wat mij het meest is bijgebleven, is de betrokkenheid van de therapeuten. De lijnen waren kort, ook met de manueeltherapeut of oedeemtherapeut, en praktische zaken zoals steunkousen werden gewoon geregeld. Dat gaf zoveel rust. Ook vond ik het waardevol dat ik altijd vragen kon stellen, hoe klein ook. De stap om dat te doen voelde veel kleiner en dat werkte geruststellend. En niet te vergeten: het sporten met anderen in dezelfde situatie.

De begeleiding heeft me veel gebracht. Ik ben conditioneel weer sterk geworden en dat gaf ook vertrouwen. Het hielp dat er iemand bij was die motiveerde, maar die ook op de rem kon trappen wanneer dat nodig was.

Als ik terugkijk, was de combinatie van deskundigheid, betrokkenheid en multidisciplinair werken het belangrijkste voor mij. Het gaf me houvast dat ik altijd op iemand kon terugvallen en dat ik dit traject samen met lotgenoten doorliep. Tegen anderen die twijfelen zou ik zeggen: “Altijd doen.”